Corazon zit mee te kijken met de CAS2021, de Klimaat adaptatie top in Den Haag. We zien allerlei gedelegeerde van landen voorbij komen en constateren dat zij toch te vaak en te veel van het zelfde zeggen en dat doen ze ook nog eens in een relatief korte tijd . Wij vragen ons af of dat kijkers echt boeit? Want ,en dan kijken we naar de COPs die jaarlijks georganiseerd worden aan het einden van elk jaar, de potentie om deze evenementen uit te rekken over het hel jaar enorme kansen mee brengt voor goede duidelijke instructies over wat er gedaan moeten worden door kan sijpelen naar de gehele bevolking van al de landen die deelnemen.
.
veel op kijkers afkomt
Klimaat verbeteren zou als gemeenschappelijke onderneming gezien kunnen worden. Een enorme kans dat als een bruisende gemeenschap van vele individuen , volkeren , bedrijven en organisaties die samen onder de vlag van de verenigde naties
een actieve rol spelen in het oplossen van dit immense klimaat probleem. Ook vanuit de gehele christelijke samenleving zouden we veel meer een onderdeel moeten zijn van deze samenleving van volkeren , individuen, bedrijven en organisaties.
We zien dan ook dat de warmere stromen sterker worden en steeds meer de koude stromen verdrijven, waardoor het ijs op de polen sneller smelt. We zien veel vochtige warmere lucht verplaatst worden. Het regenwoud verdroogt. Door ontbossing wordt dit effect nog eens versterkt. We zien de moesons veranderen. De woestijn wordt steeds groter. Kortom: we zien allerlei gevolgen door de verandering van de lucht- en waterstromen en de temperatuur ervan. Het lijkt er op dat deze veranderingen onomkeerbaar worden. We moeten er rekening mee houden dat deze systemen, cruciale onderdelen van de aarde, niet in enkele jaren hersteld of herbouwd kunnen worden.
