In tijden van de snelle klimaatverandering zoeken sommige mensen naar verklaringen buiten de uitstoot van fossiele brandstoffen. Een populair argument is dat de zon, met haar cycli van verhoogde activiteit zoals zonnevlekken en zonne-uitbarstingen, verantwoordelijk zou zijn voor de opwarming van de aarde. Corazon wil weten of dat echt zo is we gaan op zoektocht, gaat u met ons mee op zoek naar de waarheid?
De zon: onze levensbron
De zon is inderdaad de drijvende kracht achter het weer en het klimaat op aarde. Zonder de warmte en energie die de zon ons geeft, zouden we bevriezen bij temperaturen rond het absolute nulpunt van -273 graden Celsius. Gelukkig voor het leven op aarde is de hoeveelheid zonne-energie die onze planeet bereikt redelijk constant. Toch is de zon niet volledig stabiel. Ze kent een activiteitscyclus van ongeveer elf jaar, waarin periodes van verhoogde en verlaagde activiteit elkaar afwisselen.
Zonnevlekken zijn hier een belangrijk kenmerk van. Deze donkere vlekken op het oppervlak van de zon geven aan dat er magnetische stormen plaatsvinden, die veel elektrisch geladen deeltjes de ruimte in sturen. Tijdens een zonnemaximum, wanneer het aantal zonnevlekken toeneemt, is de zon gemiddeld ongeveer 0,1 procent helderder dan tijdens een zonneminimum. Hoewel dit een klein verschil lijkt, kan het effect op aarde merkbaar zijn. Toch blijkt uit waarnemingen dat deze fluctuaties geen belangrijke drijfveer zijn van de recente wereldwijde opwarming.
De zonnecycli en hun impact
De geschiedenis leert ons dat periodes van lage zonneactiviteit, zoals het Maunder-minimum (1645-1715), samenhingen met koudere periodes, zoals de kleine ijstijd in Europa. In die tijd waren de winters strenger en de zomers koeler, wat leidde tot grote maatschappelijke en economische gevolgen. Bij Corazon nemen we wel in ogen schouw dat de metingen in die tijd heel wat minder accuraat waren dan wat we nu kunnen meten. Onze techniek is immers nu veel verder als in die eeuwen toen. We nemen ook mee dat in die tijd bijvoorbeeld door vulkaan uitbarstingen de temperatuur drastisch kunnen worden beïnvloed , zoals bij die grote uitbarstingen rond de vulkaan van Krakatau in de 5e eeuw in Indonesia. Die zelfs de zon voor grote delen van de dag deed verduisteren. Het was er overdag op Aarde donker en dat voor meer dan 18 maanden.
Hedendaagse wetenschap geeft aan dat de zonne pieken weinig invloed heeft
Uit de wetenschappelijke gegevens blijkt dat de recente klimaatveranderingen niet kan worden veroorzaakt door de schommelingen in zonneactiviteit. De afgelopen jaren hebben we zonneminima en maxima gezien die relatief zwak waren, zoals de cyclus rond 2014-2015. Toen was het ook al global warming terwijl het afgelopen decennium het warmste ooit gemeten is sinds we met klimaatmetingen zijn begonnen! Voor Corazon, al houden we altijd een slag om de arm , toont dit overtuigend aan dat de opwarming van de aarde grotendeels te wijten is wel aan de extreme toename van uitstoot van broeikasgassen, en dus niet aan de natuurlijke fluctuaties van de zon.
De piek nu 2024-2025: Wat kunnen we verwachten?
Momenteel bevinden we ons in een periode van meer verhoogde zonneactiviteit, met een maximum dat wordt verwacht rond eind 2024 . Volgens wetenschappers zitten we er nu midden in de hoogste piek. De signalen zijn er dat we bv het Noorderlicht kunnen zien in Nederland. Dit betekent dat er meer zonnevlekken en zonnestormen zijn, zoals de krachtige uitbarstingen die we recent hebben gezien. Hoewel deze activiteit gevolgen kan hebben voor satellieten, communicatie en zelfs elektriciteitsnetwerken, wijzen klimaatonderzoekers erop dat deze zonnecyclus weinig tot geen invloed heeft op de wereldwijde temperatuurstijging die we nu ervaren.
Wetenschappers voorspellen dat deze zonnestormen weliswaar problemen kunnen veroorzaken, zoals verstoringen in GPS-navigatie en het uitvallen van elektriciteitsnetwerken, maar ze zullen niet verantwoordelijk zijn voor de wereldwijde opwarming. Integendeel, de uitstoot van broeikasgassen zoals COâ‚‚ is de belangrijkste factor achter de opwarming van de aarde. Zelfs als we een sterk zonneminimum zouden ervaren, zoals in de kleine ijstijd, zou dit nu geen significante vertraging brengen in de opwarming omdat we door menselijke activiteiten dit tegen houden met onze uitstoot van broeikas gassen.
Wat voorlopige feiten op een rij:
- Zonneactiviteit fluctueert: Dus wat we nu zien is niet nieuw. De zon volgt een cyclus van ongeveer elf jaar met hoge pieken en dan weer dalen in activiteit, zichtbaar in het aantal zonnevlekken.
- Kleine invloed op het klimaat: Hoewel de zon tijdens maxima iets helderder is, is het effect op de wereldwijde temperatuur toch maar minimaal vergeleken met de invloed van wat broeikasgassen hebben op het klimaat.
- Klimaatverandering is vooral door mensen veroorzaakt: De opwarming van de aarde in de afgelopen decennia kan niet worden toegeschreven aan zonneactiviteit, want dan zouden we ook meer fluctuaties kunnen verwachten in gemeten temperaturen omdat we zonne activiteiten in pieken en dalen hebben. De opwarming is in een constant tempo opwaarts en dus is het meer aannemelijk omdat parallel er ook een opwaarts tempo is van de uitstoot van broeikasgassen.
- Vooruitzicht 2024-2025: Hoewel we nu in een piek van zonneactiviteit zitten, verwachten wetenschappers geen impact op de wereldwijde opwarming, maar wel mogelijke technologische verstoringen door zonnestormen. Al zien wij wel een extreme warmte toename in oceanen afgelopen jaar.
Laten we ons dus voor nu geheel richten op waar we van weten dat het écht invloed op het klimaat heeft: namelijk de manier waarop mensen met onze planeet omgaan, en hoe we door het natuurlijk christelijk duurzaam samenleven kunnen bouwen aan een echte duurzame toekomst. Fossiele brandstoffen zijn bewezen boosdoener, en het is aan ons om actie te ondernemen voor het herstel van een gezondere en groenere wereld.
