Ze zeggen geld regeert en in de praktijk zien we dat ook. De wereld van financiën is als een onzichtbare macht die het economische landschap aanstuurt. Dat gebeurd door geldcreatie. Het is een verduisterd proces dat de meeste mensen niet goed begrijpen, maar dat de basis vormt van hoe ons geldsysteem werkt. We denken dat banken simpelweg geld uitlenen uit hun eigen reserves, maar dat doen ze in werkelijkheid niet. Banken, private banken wel te verstaan creëren vrijwel al het geld dat in omloop is!
Banken hebben de macht om niet fysiek geld uit te geven, maar digitale tegoeden te creëren wanneer ze aan u en mij een lening verstrekken. Dit heeft enorme implicaties, verwikkelingen voor de overheid , zij die de controle behoort te hebben over onze economie en waar ons geld naartoe gaat.
Niet de overheid maar private banken sturen onze economieÂ
Voor ons was een keerpunt toen de CDA en PVDA met Dhr Lbbers en Dhr Kok samen met regering partners van de EU landen in Maastricht een verdrag sloten. Het Maastricht-verdrag, en de bepalingen rond het introduceerde van geldcreatie en overheidsfinanciering, veranderde de machtsverhoudingen in de EU economie. Waar centrale banken en overheden voorheen directe controle hadden over onze economie door het creëren van geld, werd deze macht verlegd naar commerciële banken en markten. In plaats van dat overheden sturing gaven aan de economie op basis van publieke belangen, werd de economie steeds meer gedreven door privé-investeerders, die geld creëerden en investeerden waar zij het meeste rendement verwachtten.
Bijna elke lening die door een commerciële bank daarna werd verstrekt, is eigenlijk nieuw geld in de samenleving pompen. In plaats van spaargeld te gebruiken, creëert de bank het geld uit het niets, boekt het op jouw rekening en hoopt dat jij het terugbetaalt met rente. Dit betekent dat de bank niet alleen geld verstrekt, maar ook bepaalt waar dat geld naartoe gaat. Zij beslissen in welke bedrijven en projecten wel wordt geïnvesteerd en in wie niet, en in hoeverre waar de economie als geheel groeit of krimpt. De vraag is: was het slim deze banken het recht te geven om zulke fundamentele keuzes te maken over hoe onze samenleving zich ontwikkelt? Corazon zegt van niet. De samenleving behoort zelf te kunnen kiezen waar we in investeren en niet bedrijven en banken
Invloed van financiële sector op alles in onze samenleving
Door deze machtspositie kunnen commerciële banken enorme invloed uitoefenen op alles van woningprijzen tot klimaatverandering. Ze kunnen geld creëren voor speculatieve vastgoedprojecten of voor kortetermijnwinst, maar weinigen vragen zich af of dit wel ten goede komt aan de bredere samenleving. De meeste van deze beslissingen worden genomen zonder dat we er als burgers directe controle over hebben. En dat is waar volgens velen en Corazon het gevaar schuilt: er is weinig tot geen openheid over waar al dat gecreëerde geld eigenlijk terechtkomt.
Een schimmige wereld van geldcreatie
De realiteit is dat de meeste mensen zich dus helemaal niet realiseren dat wanneer ze een lening afsluiten, dit niet alleen invloed heeft op hun persoonlijke financiën, maar ook op de bredere economie. De banken creëren geld en sturen de economie in een richting die hen het meeste voordeel oplevert. Dit gebeurt zonder toezicht van de overheid, politiek en de burger. Terwijl er weinig transparantie is over de omvang van deze leningen of investeringen, is er nog veel minder controle over hoe ze werkelijk in de economie circuleren. Bijvoorbeeld wat gebeurd er met dit uit niets gecreëerd geld als het weer terug gegeven word door u aan de bank?
Vernietigen de banken dit gecreëerde geld dan weer?
Dat is een grote vraag die we ons moeten stellen is: want waarom hebben private instellingen zoveel macht om onze economische toekomst te bepalen, hoe komt het dat sommige bedrijven en rijkere zo extreem snel kunnen groeien terwijl vele achterblijven met heel veel schulden? Waarom zou de toegang tot geld in handen moeten liggen van banken die bezit zijn van een handje vol aandeel houders die voornamelijk gericht zijn op hun eigen winstmaximalisatie en ook nog eens risicovolle speculaties uitvoeren? Want wat gebeurt er wanneer de banken verkeerde keuzes maken? Of wanneer ze de verkeerde mensen financieren? Dan moeten overheden en overheidsbanken bij gaan spijkeren met vele miljarden gemeenschap geld, dus wij met zijn allen. Ook brengen ze de samenleving op het randje van de afgrond met hun slechte investeringen en dubieuze handeltjes.
Tijd om de overheden met hun overheidsbanken weer de centrale controle te geven
Corazon pleit ervoor dat die controle weer terg moet naar de gemeenschap, dus de verheid en de burgers. Een antwoord kan liggen in een radicaal verandering van ons banken stelsel en dus een andere benadering van geldcreatie: overheidsbanken alleen mogen geld creëren. Wat als de overheid, via de centrale banken, de exclusieve controle hebben over het creëren van ons geld? In plaats van commerciële banken die bepalen waar we heen gaan als samenleving door het geld te creëren? Dat zou de overheid, en de politiekweer in staat zijn om te kiezen waar we economisch in groeien en welke sectoren wel of niet moeten worden gefinancierd. Dan zou dat ten goede komen van veel publieke zaken als zorg, educatie, openbaar infrastructuur en het algemeen welzijn van alle mensen en de hele aarde. We kunnen dan echt kiezen voor duurzaam bij te dragen aan de gemeenschappelijke welvaart en welzijn van alle ipv maar een handjevol enkele.
Banken lenen alleen geld uit aan hen die onderpand waarde hebben
De praktijk laat nu zien dat de banken de keuzes maken op basis van de hun koers en kiezen voor de tegenwaarde van de lener. Dat maakt dat bijvoorbeeld een rijkere heel veel geld kan lenen omdat deze zijn aandelen als onderpand aanbied aan een bank. Daarmee hoeft hij/zij deze niet verkopen waarover hij/zij dan ook geen belasting behoeft te betalen. Zo creëer de private banken met dit systeem dat rijkere voor vele miljarden kunnen investeren om nog rijker te worden en vele armere lopen zo dit budget mis om hun te helpen in een betere financiële positie te brengen. Maar ook belangrijke zaken als klimaat worden niet gefinancierd terwijl de fossiele industrie die het klimaat doet veranderen wel financiering krijgt.
Monopoly van geld creatie alleen bij de overheid brengt stabiliteit en welvaart voor iedereen
Het idee van een monopolie op geldcreatie door de overheid zou ons in staat stellen om als samenleving de richting van onze economie zelf te bepalen. In plaats van te wachten tot private banken besluiten in welke sectoren ze willen investeren, zou de overheid het geld kunnen gebruiken om bijvoorbeeld onderwijs en gezondheidszorg veel eter te financieren. Dit zou een veel meer gemeenschapsgerichte benadering van geld betekenen, waar is investeringen nu nodig, dan kunne we dit direct uitvoeren via de overheid en dat zou dus daadwerkelijk ten goede komen aan de samenleving als geheel, in plaats van alleen de winstmarges van private banken en hun aandeel houders. We moeten ook niet vergeten dat het nu kat op het spek binden is. Waar gaat al dat gecreëerde geld wat ons is geleend door private banken heen eenmaal door ons terugbetaald ? Goede vraag!
Jezus’ waarschuwing tegen mammon en geldzucht
Wanneer we kijken naar de morele implicaties van ons huidige systeem, herinneren we ons de waarschuwing van Jezus tegen het dienen van mammon, de zgn geld als god. Hij waarschuwde dat het najagen van rijkdom en rente innen ons afbrent van een samenleving waar hoge waarde gelden. Dat we daarmee ons moreel laten corrumperen. In de Bijbel lezen we: “Je kunt niet zowel God als mammon dienen.” Het huidige financiële systeem van private banken, met alleen focus op winst en rente, kan deze waarschuwing niet duidelijker weerspiegelen. Jezus wilt dat we ons huidige economisch systeem heroverwegen en alleen geld zouden creëren met een focus op gemeenschapswelzijn in plaats van ongebreidelde winst?
Wat is de toekomst van geldcreatie
We zouden dus beter af zijn als we als samenleving de controle over geldcreatie volledig aan de overheid zouden teruggeven, via centrale banken en interne revolving fondsen. Dit zou ons in staat stellen om als burgers gezamenlijk te bepalen waar we ons geld in zouden investeren, en dat zou de macht van private banken verminderen tot beheerders van ons spaargeld die daarmee nooit meer de economie zo zouden kunnen sturen op basis van hun eigenbelang en die van hun aandeel houders. Wanneer de overheid als de enige instantie is die geld creëert, kan sturen op duurzame groei, rechtvaardigheid en gemeenschapswinst.
In de huidige wereld, waarin financiële instituties zo’n grote rol spelen, moeten we ons dus meer bewust worden van de macht die zij hebben over onze economie. Misschien is het tijd dat we, naar de wens van Jezus, een stap terugnemen en ons afvragen wie we daadwerkelijk willen dienen: de rijkere of de banken, of het welzijn van ons allen en daarmee de liefde die onze God is.
