Skip to main content

Zijn allerlei projecten, initiatieven, world food summits en SDG´s rond onze voedselzekerheid eigenlijk niet te veel gericht op commercieel denken en handelen? Want we werken al steeds commercieeler en produceren met z´n allen meer voedsel dan nodig. Maar toch neemt het aantal mensen die in acute hongersnood verkeren alleen maar toe. Met name de zwakkeren, armeren, zieken, vrouwen en kinderen worden extra hard getroffen. Structureel gaan er nog steeds dagelijks 700 miljoen mensen (1 op de 11 ter wereld) met een hongergevoel naar bed. En het aantal mensen dat ondervoed is omdat zij of slecht voedsel eten of veel te eenzijdig voedsel eten is nog eens vele malen groter, namelijk wereldwijd meer dan 1 miljard mensen die te weinig voedingstoffen binnen krijgen. Zal de boer, de supermarkt en de markten, die gaan oplossen?

Natuurlijk niet, maar rond al die actie rond voedselzekerheid is er wel heel veel gericht op boeren beter laten produceren, markten structureren en nog meer commercieel visionair denken. Maar gaat het de UN zo eigenlijk wel lukken? Die vraag stel ik me als voorzitter van stichting Corazon. Ik bedoel met die vraag te zeggen dat de overheden het vertroebeld, niet goed en overzichtelijk zien. Want kun je 7 miljard mensen voedselzekerder maken als je denkt in geld, omzet, producenten, markten en consumenten? Want ik zie toch heel velen juist die beweging maken in overheden, NGO´s, bedrijven en belangenorganisaties. Denken richting het efficient en meer produceren en het verbeteren van de markt, want dan komt het wel goed. Maar ze vergeten een ding. Niet iedereen heeft dagelijks genoeg geld.

De mens is complexer en de wereld waarin de mens leeft is veel te variabel

De mens en de wereld  waarin de mens leeft is zo complex en variabel, dat niet een dag voor een mens het zelfde is. Op het ene moment is het rustig en op een ander moment is het chaos. Of het nu natuurrampen zijn die kunnen gebeuren en de boel op zijn kop zetten of tegenvallers in het gewone dagelijks gezins leven kortom haast elke dag kan voor de mens en de samenleving sterke verandering brengen. daar oeten we rekening mee houden. Dus om uit te kunnen gaan van alleen maar producenten om voedsel voor consumenten te telen en daarbij dan een markt te gebruiken die dan het voedsel distribueert zal nooit echt zo succesvol zijn dat we kunnen spreken van voedsel zekerheid voor elke mens op Aarde.

Er is een heel ander voedsel systeem nodig om dit enorme probleem op te kunnen lossen. 

We zien het regelmatig er is wel genoeg voedsel geteeld in de wereld maar het is niet bij iedereen op het bord terecht gekomen. Dat komt alleen maar door ons denken in handelen en geld. Het voedsel is geteeld en word op de markten aangeboden maar het word niet gekocht. Het word daarna gewoon wegegooid. Dit terwijl er bij wijze 100 meter verder er mensen zijn die niets te eten hebben. Nu kunnen we wel roepen wat zonde is die verspilling en dat doen we al jaren maar dit is wel de realiteit op Aarde.Geen geld geen voedsel in deze huidige samenleving.

Mensen willen vaak niets voor niets weggevenen of uitdelen

Veel mensen geven geen voedsel weg , ze gooien het liever weg dan het weg te geven aan mensen die het nodig hebben. Dat is het ware verhaal achter voedel verspilling. Een complexer verhaal maar het is wel de realiteit. Als christenen staan we daar te weinig bij stil. Dat zijn de signalen die we moeten herkenen dat dit voedsel productie systeem, dus met een markt, consumenten en producenten gewoon in diepste wezen niet deugd en zal ook niet gaan werken om alle monder te voeden op Aarde, tenzij er betaald word. Dus het doel voedsel-zekerheid voor iedereen zal met zo een systeem nooit gehaald worden. En waarom werkt het eigenlijk dan niet zo je je moeten afvragen? Omdat veel mensen nog steeds heel geldzuchtig worden gehouden en egoistisch zijn . Ze gunnen niet zomaar iemand gratis voedsel, zeker als ze vreemde van elkaar zijn. Dat moeten onze regeringen onder ogen zien en dus een andere weg in gaan slaan als ze alle mensen op aarde voedsel zekerder willen maken.

Niet iedereen heeft geld dus niet iedereen kan hier in deze wereld voedsel kopen, zo simpel is de oorzaak van honger

Veel te vaak zien we dat “‘geen geld hebben “‘ de ware reden is om geen voedsel te kunnen kopen. Voedsel kan je bijna overal in de wereld met geld kopen. Dat is niet het probleem en ook de gedachten achter alle acties die ik nu zie die betrekking hebben op voedsel zekerheid garanderen. Maar dit terwijl de mensen nu en in de toekomst niet overal zullen beschikken over geld. Mensen willen het voedel wel hebben, dat is het niet maar kunnen het net als nu niet bemachtigen. Dus al die acties om boeren te helpen , beere opslag en verwerking te realiseren zullen niet echt gaan helpen tenzij, tenzij dat je al die gestimuleerde voedsel producenten via deze acties aanzet om daar waar het nodig is het voedsel dan ook gewoon zomaar weg te geven aan armere zonder er geld voor te vragen. Dat lijk Corazon dus onwaarschijnlijk dat dit gaat gebeuren tenzij Jezus op Aarde terug komt. Want weggeven om niets zit niet in het voedsel systeem wat we bedacht hebben en waar we nu in zitten te denken. Wij moeten nu in een commercie gericht denken en handelen ontwikkelen van een nieuw beter voedsel systeem. Dit denken en deze weg laat dagelijks vele honderden miljoenen mensen achter zonder eten. Aan de andere kant zien we  dagelijks weet ik hoeveel kilogramen voedzaam voedsel wegrotten of weggegooid worden omdat men het niet wel weggeven in een commercieel systeem.

Wat is dan een betere voedsel systeem als oplossing?

Een opslossing is te kijken naar alle mogelijkheden die er zijn om mensen standaard uit te rusten met zo veel mogelijk zelf voorziende voedsel productie. Dat bied meer uitkomst voor hen die niet altijd geld beschikbaar hebben, en dat zijn er vele miljarden op Aarde, ook in het rijke Nederland.  De zelfvoorziende voedsel productie in en rond het huis sluit mensen nooit uit puur om het gemis van geld. Dat zelf telen van eigen voedsel is enorm flexibel en zeer goed te optimaliseren door het te profsionaliseren. Dat we moeten faciliteren en zorgen dat we net als andere huishoudelijke klussen het eigen voedsel telen in, op en rond het huis als gewoon kunnen gaan zien. Daar kunnen de overheden en mondiale samenleving veel beter groot in investeren. Want dat maakt vele van de bevolking op Aarde veel voedsel zekerder. Maar willen de overheden dit  eigenlijk wel , want je heb bijvoorbeeld geen belasting heffing op al die productie en boven alles je verdien er haast helemaal nooit zoveel meer aan zoals sommige nu kunne doen in het  huidige voedsel systeem  van produceren, vermarkten en consumeren.

Er is al veel kennis en inovatie op dat gebied van moestuin, thuis produceren maar men leert het de samenleving niet als de beste oplossing voor veel huishoudens.

De bestaande inovaties zijn er vele. Je ziet ze wel eens concepten waar we in bloembakjes met led licht , de groene muur, een aquaponics reservoir, wat dacht je van de ouderwetse moestuin wat dat kan produceren aan goed vers voedsel of daktuintjes en balkontuintjes! Kortom alle mogelijkheden om de ruimtes in en rond eigen huis ook te benutten voor voedsel te telen. Daarmee vervang je veel van de huidige voedsel structuren . Eten uit eigen tuin  kan in veel armere landen elke dag! Zij die er veel geld in omzetten in hun mega winkels zullen nooit aandringen of inzetten op wereldwijde campanges zo een profesionele succesvolle thuis productie of zelf voorzienigheid in voedsel op te tuigen. En dat behoren we in onze oren te knopen zodat we niet zo blijven focussen om voedelzekerheid te brengen op basis van alleen maar productie vergroting bij boeren realiseren en de commercie om het aan de man te brengen.

We zien die druk op overheden toenemen mee te werken aan een voedsel systeem dat commercieel ingericht is

We weten dat overheden nog steeds flink geinfiltreerd worden door het bedrijfsleven, ook vanuit de voedsel industrie. Zij zijn het die  er flink aan verdienen en zij zijn het die een hoge belasting op het klimaat leggen en het zijn juist zij die niet zo maar willen veranderen. Wij moeten dat blijven inzien. Zij zijn het die veel druk op de UN, de overheden en beleidsmakers hun weg van handel en commercie te kiezen. Commercie moet de mensen voedsel zekerder te maken volgens hun filosofie . Maar het is nu juist wel die weg die armere uitsluit!

Geen geld geen voedsel

In deze weg van commercie en handel is geen geld  hebben niet genoeg eten kunnen kopen!  Dus al produceer je nog een miljard ton extra per jaar dan nog zal je nog vele mensen ondervoed houden en ook vele zelfs nog heel lang in honger. De oplossing ligt dus ergens anders . Corazo pleit daarom ook dat de UN en overheden meer beleid gaan maken waar we investeren in een ieder huishouden standaard zelfvoorzienend te maken. Zelf voorziend in zoveel mogelijk eigen voedsel productie. Al woon je ergens op een flatje in een drukke stad. Als bewoners zelf voedsel telen kan beter werken voor de voedsel zekerheid. Zeker in landelijke gebieden met moestuinen omdat daar vaak genoeg ruimte is rond om het huis . Maar het moet ook toegepast worden in steden via inovatieve toepasingen. Zo kan je als samenleving meer garantie krijgen dat de bevolking voedsel zeker worden.  We zijn al ver maar het kan nog veel beter door er in te investeren wat betreft voedsel productie in en op  minder oppervlaktes. Eigen voedsel telen kan eenvoudig, zelfs vol automatisch gemaakt worden. En dat op grote schaal toegepast.

 

http://www.fao.org/cfs/workingspace/workstreams/agapp/en/

Leave a Reply