Interregg programma Carbon farming zonder charcoal niet succesvol

Carbon farming is de verzamelnaam die we geven aan het specifiek oogsten van CO2 uit de atmosfeer en dat vervolgens vastzetten in de bodem. We spreken dan over met name de C, de Carbon uit de CO2. Dus vrij vertaald alle activiteiten die boeren kunnen benutten om met het bedrijf een zo optimaal mogelijke CO2 opslag te realiseren. En dat langdurig in de (toplaag van de) bodem vast te zetten.

Er loopt al enige jaren een EU Interregg project, genaamd carbon farming in ons land. Nederlandse organisaties als ZLTO en Bionext werken hierbij samen met Finse, Belgische en Duitse agrarische partners aan het onderzoek hoe boeren het beste zo veel mogelijk Carbon kunnen opslaan in de bodem. Dat doen ze via een aantal pilots in samenwerking met boeren.

Corazon had in het begin van het project aangeboden deel te nemen om kennis te delen. Helaas was er geen ruimte meer voor onze kennis en inzichten. We zijn nu enkele jaren verder en zijn benieuwd hoe dit onderzoek verloopt en wat de conclusies zijn van dit Interregg programma voor Carbon farming.

Wij wilden deelnemen, omdat we dachten dat er niet efficiënt gewerkt zou worden met de mogelijkheden.

Wat blijkt uit recent navragen bij de verschillende partners aan dit project dat we gelijk dreigen te krijgen. Wat Corazon vanaf de start in 2018 al verwacht had blijkt nu toch te zijn uitgekomen. De CO2 opname per hectare is, nu we enkele jaren verder zijn met dit project, te verwaarlozen. Er zijn te weinig metingen en te weinig CO2 opslag per hectare gerealiseerd. Dat was niet nodig geweest, omdat er hele reële en goede kansen liggen voor een grote opslag en vastlegging van CO2 in de toplaag van de bodem door middel van carbon farming.

Het belang van dit project is groot. We kunnen hiermee namelijk overheden bewijzen, dat als we alle technieken en opties in huis hebben en kunnen inzetten een enorme reductie van CO2 uit de atmosfeer kunnen realiseren. We doen dit door via het zogenaamde carbon farming de meest optimale Carbon vastlegging te realiseren. We moeten wel alle kansen weten te benutten om daadwerkelijk het koolstof cq carbongehalte in de bovenste laag van de bodem sterk te kunnen zien stijgen. Dat doen wordt nu helaas niet goed gedaan: er wordt namelijk niet goed gemeten. Ook worden niet alle mogelijkheden die er zijn benut.

Er wordt niet optimaal gewerkt met de kansen die er zijn

De methodes die men nu in dit programma gebruikt: de boeren te monitoren, althans advieseren meer en anders te bemesten, door meer compost uit te rijden in plaats van kunstmest te gebruiken. Niet altijd ploegen, na de oogst de bodem bedekken, meer houtwallen aanplanten, andere meerjarige gewassen benutten, meer oogstresten teruggeven aan het land. Bijna al deze methodes zijn gebaseerd op de zogenaamde kringlooplandbouw. Dat zou een goede stijging van de hoeveelheid koolstof in de bodem moeten laten zien. Maar de totale vastlegging per hectare per jaar is onbekend gebleven en naar verwachting te minimaal om bijvoorbeeld te kunnen concurreren met de kunstmatige vastlegging van grote bedrijven als Shell, die CO2 wil afvangen en vastleggen in de diepe bodem.

De overheid moet kiezen wat het meest efficiënt is. Dure diepe bodem opslag via bedrijven als Shell of goedkopere opslag in de toplaag van de bodem via boeren?

De snelle uitvoering van opslag via dure oplossingen als Shell komen alleen in het zicht als blijkt uit pilots als deze dat ondiepe bodem CO2 opslag via boeren niet het gewenste resultaat zal behalen. Er moet sowieso CO2 reductie uit de atmosfeer gerealiseerd worden. Dus de vraag is: Lukt dat nu met de carbon farming boeren?  Het andwoord is nee! Want als we kijken naar onder andere dit onderzoek dan zal blijken dat er veel te weinig opslag gerealiseerd kan worden met bestaande en geteste methodes. Hierdoor zal dus de diepe opslag wel voorrang moeten krijgen. Maar is dat eerlijk? Corazon heeft gezien dat de beste optie wordt uitgesloten in dit Interregg onderzoek.

Biochar wordt systematisch uitgesloten voor mogelijkheden

We belden een aantal mensen om hen te vragen waarom charcoal wordt uitgesloten. Zij die werken voor de organisaties die een belangrijke rol spelen in het interregg programma. Wat blijkt?  Of charcoal is onbekend bij deze medewerkers of ze stemmen ermee in dat het op basis van onvoldoende onderzoeken niet toegepast mag worden. Dit terwijl er met name in Amerika en Australië vele onderzoeken gedaan zijn, maar ook in de Europese Unie. Bijna alle onderzoeken laten de vele goede kanten van charcoal zien met betrekking tot bodemverbetering en Carbon vastlegging. Men behoort dus bij het interregg programma “‘Carbon farming” te weten dat charcoal effectief is. Men behoort ook te weten dat het een 1 op 1 oplossing is wat betreft carbon vastzetten in de bodem .

1 kg charcoal is 1 kg carbon

1 kg charcoal is gelijk aan 1 kg carbon, de C uit de CO2. Dus 1000 kg charcoal is gelijk aan 1 ton carbon. Maar dat een ton carbon gelijk is aan 3,7 ton CO2 weten velen nog niet. Voor de illustratie: 2 bigbags vol met charcoal is al 1000 kg Carbon. Dus 1 ton Carbon en dat uitgestrooid op een hectare boerenland zie je echt niet liggen zo minimaal is het. Een tractor en oplegger vol charcoal, 10 ton carbon zie je, goed verdeeld over een hectare, ook niet liggen, zo weinig is het in verhouding met de oppervlakte, 1 kg per m2. Maar die 10 ton Carbon is wel gelijk 37 ton CO2 is. Ter illustratie: je rijdt een kleine 150 000 km in een dieselbus rond, voordat je die 10 ton carbon heb uitgestoten( equivalent aan 37ton CO)

2 miljoen hectare agrarisch land in Nederland kan jaarlijks met gemak 2 miljoen ton carbon per jaar vastzetten.

Zoals we al eerder opmerkten: 1 ton carbon per jaar verdeeld uitstrooien op een hectare zie je niet liggen, zo weinig is het. de grootte van 2 m3 per hectare. Als elke boer in Nederland dat doet zijn we samen jaarlijks goed voor 7,4 miljoen ton CO2 reductie. Doe je in plaats van 1 ton 5 ton carbon per hectare ,wat haalbaar is ook gezien investering, dan heb je dus jaarlijks in Nederland bijna 37 miljoen ton aan Co2 vastgelegd. Tot 2031 maakt dit 370 miljoen ton.

Carbon credits, CO2 subsidie en keurmerk Carbon farming producten

In carbon credits, van elk 25 euro waarde verkocht aan bedrijven als compensatie, is dat een tegemoetkoming van 9,2 miljard euro aan de boer en levert een boer een bedrag op van 4625 per hectare. Als de overheid ook 25 euro per ton co2 via CO2 tax van vervuilende bedrijven naar de boer doorschuifd voor elke ton CO2 vastgezet dan is dat ook een duit in het zakje. De overheid betaald nu een bedrag aan grote bedrijven van het belastinggeld voor hun CCS voor elke ton CO2 in de diepe bodem vastgezet.

Als de boer ook nog eens gecertificeerde carbon farming producten levert aan de groothandels en supermarkten en daar ook extra voor beloond wordt, dan zou dat wel eens een nulkosten plaatje voor de boer kunnen opleveren, zelfs een winst. De ware winst voor de boer is natuurlijk een betere en vruchtbare bodem. De winst zit ook in allerlei kostenbesparingen wat betreft machine gebruik, kunstmest en pesticiden. Dit betekent tot slot voor de consument dus een gezonder stuk voedsel op het bord en voor allen een beter klimaat.